Betrouwbaarheid van waarneming
Prof Draaisma over het cognitief onbewuste. Een paar zinnen: we kunnen niet anders dan waarnemen, de menselijke geest legt iets op aan wat wij waarnemen (von Helmholz). De perspectieve verklaring van Gregory komt nog bekend voor uit het verleden. Het tweede deel van zijn verhaal gaat over ‘het geheugen op leeftijd’. Wat gaat achteruit? 1) niet op namen kunnen komen, 2) niet op woorden kunnen komen, 3). Je plannen. No worries, pas na je 50ste…
Een mooie uitspraak (en doordenker) : de zwart-wit-tv kwam na de kleuren-tv. Draaisma sluit af met het Reminiscentie effect en een fraaie paradox: als je 70-80 bent en je blikt terug, dan weet je niets meer van de high-time van je leven. Zijn college eindigt met een half-vragen-uurtje, dat maar moeilijk stopt.
Na de middag gaan we verder met socratische vragen en proberen we meer betekenis te geven aan de onderzoeksopdrachten. Dat lukt steeds beter, maar blijven doorvragen blijft een echte opgave. Door de discussie met elkaar komen we tot steeds interessantere inzichten. Mijn afsluitende samenvatting: “niet relevante vragen kunnen relevant zijn”. Een goede opstap naar de week in Cambridge. Nog twee boeken te lezen ter voorbereiding.
Terug uit Groningen reed Oude Willem via Nederland naar huis.