Informele afsluiting FIG e-Working Week 2020/2021
Samen naar nieuw land zeilen
Aangekondigd als terugkomdag voor actieve vrijwilligers van de FIG e-Working Week 2020/2021 werd een zeiltocht naar de Marker Wadden georganiseerd. Vanwege de Covid pandemie kon de FIG Working Week in 2020 helaas geen doorgang vinden, maar door in juni 2022 de eerste online FIG Working Week te organiseren gaf Nederland wel weer internationaal acte de préséance. Het doel van deze terugkomdag: bijpraten, napraten en informeel terugblikken op dit grootste internationale evenement. Want reflecteren is belangrijk, zeker als het om het verleden gaat. Het was in meerdere opzichten een stralende dag.
Uitstel, maar geen afstel
Bestuur en Local Organisation Committee van de stichting FIG Working Week 2020 zullen het niet snel vergeten: met al meer dan 1200 aanmeldingen, die naar de zalen in de RAI te Amsterdam wilden komen en met een groots evenement in het vooruitzicht, werden we door Covid situatie gedwongen het evenement uit stellen. Dat betekende dat we de organisatie hebben stilgezet en geen verdere verplichtingen zijn aangegaan. Wat afgezegd kon worden (zaalhuur, feestavond, excursies) hebben we afgezegd.
Om te voorkomen dat uitstel tot afstel zou leiden, hebben we er bij FIG op aangedrongen om toch vooral zo snel mogelijk een online evenement te mogen organiseren. Het zou meer dan een mooie proeftuin voor deze internationale vereniging van verenigingen kunnen worden. Een online programma kan over meerdere tijdzones worden verdeeld. En een online evenement is internationaal toegankelijker en beter betaalbaar voor deelnemers wereldwijd. Van de beslissing om voor een online event te gaan heeft niemand spijt gehad. Het grootste deel van de 2020 aanmeldingen werden naar 2021 evenement omgezet. Met iets meer aanmeldingen dan in 2020 hebben we samen een inhoudelijk goed evenement mogen neerzetten (zie Geo-Info 2021-3). Internationale complimenten volgden voor het organisatieteam, dat elkaar ook al die tijd niet meer in persona had ontmoet.
Al voor het zomerreces werd daarom een heuse organisatie-reünie gepland. Dat het programma van zo’n dag ook een geo-karakter zou moeten hebben was voor de hand liggend. Ben Viveen, werkzaam bij Rijkswaterstaat en projectleider Marker Wadden, was meteen bereid om daaraan invulling te geven.
Marker Wadden
De actieve vrijwilligers van FIG 2020/2021 verzamelden zich daarom al vroeg op zaterdagochtend 18 september in de Bataviahaven te Lelystad. De schipper van de tjalk Zorg met Vlijt, het had zo maar het motto van het organisatie comité kunnen zijn, bracht de deelnemers met enige vertraging door de mist naar de Marker Wadden. Deze aangelegde archipel van 70 ha in het Markermeer is onderdeel van het Nationaal Park Nieuw Land. Het project is een samenwerking tussen Rijkswaterstaat en Natuurmonumenten, twee erg verschillende organisaties, die in het algemeen belang toch een gemeenschappelijke doel hebben weten te vinden: natuurherstel. De aanwezige sliblaag die de bodem van het Markermeer afdekt werkt nogal verstikkend voor de flora en de fauna. Het slib werd door uitvoerder Boskalis uit de verre omgeving naar de nieuwe eilanden toegezogen, zodat daar (en bij de eilanden zelf) een basis voor nieuwe natuur kan ontstaan.
Zodra je aankomt op de Marker Wadden ruik je het pionieren op deze nieuwe archipel. En overal eindeloos uitzicht. We waren niet de enigen in dit ‘robuste natuurgebied in het hart van Nederland’, waar 12 km aan wandelpaden en 700 meter (exact) strand de bezoekers verblijden. Ben wist tijdens de rondleiding interessante details te melden. Zo zorgt Uitkijktoren de Steltloper niet enkel voor eindeloze vergezichten. Het hout van de toren heeft ook bijen naar dit nieuwe land meegebracht. Er zijn archeologische vondsten te over. Dat hier vroeger al mensen woonden en leefden en dat we de natuur van toen weer deels herstellen doet menigeen verbazen. Zo reageren buitenlandse delegaties met bewondering en met onbegrip. Zo’n groot bedrag enkel voor natuurontwikkeling? Alleen al de zandzuigers naar Nederland varen, dat liep in de miljoenen.
Zo’n stuk nieuw land schept werk, niet alleen voor cartografen. Nieuw land leidt als vanzelf tot allerlei geografische vragen. Hoe werkt de kadastrale registratie voor zo’n nieuw perceel? Wie is eigenaar? In welk bestemmingsplan past het? Hoe bereikbaar is het voor de nooddiensten? Is er al een adres en postcode vergeven? Het barste van de geografische vragen. Ben deelde graag zijn inzichten en ervaring, met een al redelijke geowijs publiek.
De Marker Wadden zijn duidelijk nog niet 100% af, maar of dat ooit de bedoeling zal zijn? Wil je er wellicht overnachten? Dat kan in een huisje, op de camping of met je eigen boot bij een ligplaats in de haven. Voor hen die het havengeld willen besparen: in de luwte voor het eiland leek het ook goed vertoeven. De terugweg naar Bataviahaven verwende ons met een zuchtje wind en met luieren op het dek. Het was zo’n dag waarbij petje, zonnebril en fotogenieke kleding geen overbodige luxe bleken te zijn. Een stralende dag, en dat gevoel is gebleven.
Voorbij de horizon
Zo’n dagje Marker Wadden wordt dus warm aanbevolen. Net als een bijdrage leveren aan het internationale netwerk dat de FIG voor ons allemaal vertegenwoordigt. Met de haven in zicht was het tijd voor een laatste afscheidspraatje. Paula Dijkstra, Kadaster International én congres directeur, ging in op de verschillende overeenkomsten tussen de zeildag en de working week zelf: ook die ochtend was het wat mistig bij vertrek, bij de herstart van de working week was het ook navigeren door de mist. Eenmaal aangekomen bij de Marker Wadden brak de zon door. We hebben samen nieuw land ontdekt, net als voor het FIG, en zijn met frisse moed weer geland. Het canvas materiaal van de FIG 2020/2021 stands zijn tot nieuwe en unieke tassen verknipt en uitgedeeld aan de vrijwilligers. Symbolischer kon niet, nu was het echt afgelopen. Met een FIG stropdas en bagagelabel was de hint overduidelijk: volgende keer weer echt op reis voor het FIG.
Het bestuur van de Stichting FIG Working week 2020, Kees de Zeeuw, Jaap Zevenbergen en ondergetekende, kijkt met Paula terug op een roerige periode, die wij met een zeer positief gevoel afsluiten. Onder de gegeven omstandigheden hebben we het beste eruit gehaald voor FIG, het FIG netwerk en de Nederlandse geosector. Voorbij de horizon kijken, naar een volgend internationaal evenement, doen we nog niet. Deze stichting zal worden opgeheven, de missie is immers volbracht. We hopen dat een online deel van een working week een vast onderdeel van het FIG programma zal worden. Naast een woord van dank aan de betrokken vrijwilligers, ook een hartelijk dank aan Kadaster, Universiteit Twente / ITC en Geo-Informatie Nederland, die ervoor hebben gezorgd dat een dergelijk congres ‘in Nederland’ kon plaatsvinden.
Geschreven voor Geo-Info 4 2021