Kaarten zijn kopieën van andere kaarten. Volgens professor / auteur Timothy Brooks is dat de eerste les van de geschiedenis van de kartografie. Maar soms duiken er originele werken op, waarvan er nog geen origineel bestond. Zo ook deze kaart van mijnheer Selden, die om die reden meer onderzoek –en een boek daarover- waard is. De Seldenkaart is vernoemd naar John Selden, tijdgenoot en tegenhanger van Hugo Grotius, die het in zijn testament aan de Bodleian bibliotheek in Oxford heeft nagelaten.
Typisch zo’n goed gedocumenteerd boek, met ruime bronvermelding, dramatis personae, dramatis loci en een tijdslijn. Voor hen die net nog wat dieper willen naspeuren of de auteur een stukje verder willen helpen bij deze puzzel. Getuige Brook’s persoonlijke ervaringen heeft China een obsessie met landkaarten. Hij verhaalt zijn eigen ervaring uit 1976: ooit mocht hij, na een tweejarig verblijf als student, vanwege de nationale veiligheid geen kaart van China mee terugnemen naar de VS. Brooks moest de kaart bij een grenspost achterlaten.
Geen boek over een kaart
Om maar meteen een mogelijke teleurstelling voor de geïnteresseerde te voorkomen: het is geen boek over een kaart, maar ‘over de mensen van wie het levensverhaal op een of andere manier te maken heeft met de kaart’. Zoals dat van Michael Shen Fu-Tsung, de eerste Chinees die Engeland bezocht, en die de beschrifting op de kaart kon vertalen in het latijn. En dat van John Selden zelf: door zijn politiek engagement ontdekte hij tevens de prijs daarvoor: Karel I arresteerde hem en acht andere parlementsleden, die hem hadden beledigd. Na twee jaar, waarvan een jaar in een soort van huisarrest, kwam Selden vrij, met een proeftijd van nog eens vier jaar. “Er werd hem nooit iets ten laste gelegd.”*
Wat maakt die kaart van Selden, waarop zelfs Xanadu is aangegeven, dan zo anders? Waarom heeft de –onbekende- Seldencartograaf een windroos op de kaart gezet die tot dan toe alleen op Europese zeekaarten prijkten? Brooks ontrafelt dit en andere geheimen van de kaart in zes stappen. De eerste is dat China niet is wat het lijkt en dat bovendien de kaart niet echt over China gaat. Uiteindelijk is het gewoon een zeekaart waarop kooplieden konden zien hoe ze moesten varen, niet met het doel om bepaalde aanspraken op soevereiniteit (het vierde geheim).
Waarom lezen?
De hemel is rond, maar China is vierkant
Om de begrippen zoals Terra Nullis, Mare Clausum en het verdrag van Tordesillas een plaats te geven en te begrijpen waarom de hemel rond, maar China vierkant is. En om te begrijpen waarom China rechten claimt in de Zuid-Chinese zee. En als je een interesse in geografisch puzzelen voor gevorderden hebt.
Verder is het boek vol weetjes voor de geografisch geïnteresseerde: het zeemanskompas, dat zuidwaarts, niet noordwaarts wees, was een Chinese uitvinding. Kompas betekent oorspronkelijk ‘met een passer getekende cirkel’. “waar roodharen wonen” verwijst naar een Nederlandse handelspost. Mooiste quote: “Geografische onwetendheid belemmerde doelmatig bestuur.” De reden waarom Zhang Huang, auteur van de Studie over de Oostelijke en Westelijke Zee, een atlas van zijn eigen district wilde maken. Dat leest toch heel actueel.
Brooks situeert de Seldencartograaf onder aan de kaart op Java, hetzij Bantam of in Jakarta. De naam van de cartograaf blijft onbekend, “dat moet het puzzelstukje blijven dat we nooit zullen vinden”. De datum: rond 1608. Afsluitend over Selden: “Selden was iemand die alles las.” Het verbaast dan niet dat hij een kaart, waarin zoveel te lezen was, in zijn bezit had gekregen.
En de metafoor?
Wat zijn de Seldenkaarten van de moderne geowereld? Wat zijn de ‘originele werken, waarvan er nog geen origineel bestond’? Wanneer werd in Nederland het eerst over GIS of ‘slimme kaarten’ gesproken en geschreven? Waar zitten de leiders en waar de volgers? Zeker interessant om eens uit te zoeken, maar zeker niet zo spannend als het verhaal achter de Seldenkaart.
* Onverwachts is dat beledigen toch weer een actueel thema. Laat ik vooral duidelijk maken dat Charles 1e net als zijn collegae, een waarachtig groots heerser was, een lichtend voorbeeld voor zijn land en tijdgenoten en, ver daarbuiten. De Engelsen vonden het ook maar wat fijn om zo’n monarch te hebben.
The inaugural GIMA day and conference, surely just the first in a series of many to come, recently took place at Wageningen University and was organised by NODE, the association of GIMA students. In case you are not familiar with the GIMA Master: “MSc GIMA is a two-year Master’s program (parttime & fulltime mode), helping you become an all-round manager, researcher and/or application specialist in the field of geo-information.” With well over 100 graduates and a great employment rate (in the field of this education as well), GIMA is setting the stage for a new type of master degree, as this one is a cooperation between four Dutch universities.
To an international audience of GIMA and not yet GIMA students alike the presenters gave their best English presentation. So did I. My contribution to this day was a 10 minute talk on a topic which will even be more relevant once these students have graduated: big data. In short: big data is changing the way we map our world. Get (as in “understand”) what is happening in regards to big data and consider using big data in your thesis.
Big data?
Overall it is not that interesting to get into a “definition of big data” discussion. But we are not talking “large online imagery” here, or “the whole county fits in our software, hence it is big data”. Big data to me relates to streams of real-time data, stored in a rather unstructured way and yes, we are talking petabytes at least.
Get – understand
Data has always been an important (if not the most important) non-human part of a GIS. This is increasingly so in a Web GIS environment. In many ways, new information products are more data driven than software driven. Data and software are two sides of the same coin, but data takes a more dominant role in the new domains.
Although the term “big data” suggests a quantitative change, I encouraged the audience to ignore that point for a change and to look at the qualitative changes which are happening to data. To name just a few:
Data is/was consciously collected by experts, is/becoming unconsciously collected by a crowd.
Data is/was structured, is/becoming unstructured. [1]
Data is/was on my pc/network, is/becoming on “my” cluster/cloud.
Most important: when we are able to collect ALL the data, instead of just a sample as we were used to, it changes the picture of how we observe our world. Is big data pushing statistics out?
Get – collect
As many of the students still need to write a thesis, I urged them to look into this (near) real time component of data and to include that into their thesis. Lots of interesting research questions can be formulated related to big data in the geo realm. How does one compare big data sources with “small” data? What happens at the aggregation level? Does quantity of data effect visualization? How can readers of “maps” best interpret the data?
There is lots of great value to be discovered in big data. A good example is Iris Theunisse’s thesis on Urban Heat Islands (heat sensors) or Anne van der Veen’s winning contribution (GPS sensors) to the Esri Young Scholar programme. But do consider video and other raw data (sound) as a data source.
Maps
In my opinion, maps ought to be “moments in the process of decision making” [2]. In the beginning of my talk, I pointed out how I once was captured by legendary lands and places. Umberto Eco demonstrated how powerful maps can be, as they can even visualize non existing places, like Utopia. So what is happening to ‘the map’ now in the era of big data?
Without a doubt, when we are able to get more data, we have a higher chance of getting closer to reality. So big data is good news to the world of maps. But it is important to realise that maps still are just models of reality, limited by the maker of model. In my example of real-time traffic data: why is it when I run into a traffic jam, it is never on the map? It is because my model is updated only once a minute, and my traffic jams start right in the middle of that minute!
Compliments to the organisers of the day, it all was very smooth and timely, with lots of interesting conversations. I hope a few of those will turn into intriguing big data research. And I would even love to be proven wrong about its impact in a few years’ time.
* No apologizes for the imperatives and capitals in the title. Thought that would be quite appropriate for an audience of students.
[1] Davenport points out that lake of structure is the real hard part about big data. Big data at Work. Harvard Business Review Press.
[2] Jaques Bertin, as quoted in The Power of Maps, Dennis Wood. P. 185, The Guildford Press. – a good re-read.
Hoe het onderwerp precies is ontstaan weet ik niet meer, maar ik mocht tijdens de “Tensing Innoveert 2016” dag wat gedachten delen over “GIS Trends op weg naar 2025”: hoe ziet de ‘geo’ wereld er over negen jaar uit? Ik voorzie dat data in die toekomst een veel grotere rol gaat spelen.
Het was me vooraf niet duidelijk waarom juist 2025 als onderwerp is gekozen, maar de link met de quote van Bill Gates’s over de nabije toekomst (“We overschatten altijd veranderingen die binnen twee zullen jaar optreden, en onderschatten de veranderingen in de daaropvolgende 10 jaar.”, dank Niels) was snel gelegd. Anders verwoord: we hebben eerder focus op wat we dichtbij aan zien komen, terwijl we onvoldoende aandacht hebben voor wat er zich op de horizon afspeelt en wat de impact daarvan zal zijn. “Laat jezelf daar niet door afleiden.”, voegde Gates overigens toe aan zijn woorden. In mijn woorden: blijven denken aan die horizon.
Volgens mij is er vooral met data (in de breedste zin van het woord) op de horizon heel wat aan de hand. Data wordt #nu, #realtime, #3D, #BIG en meer.
Een tsunami van veranderingen?
Kennis delen over de toekomst is altijd lastig, want feitelijk weten we veel meer over het verleden dan over de toekomst. Na een korte intro over (stokpaardje) open innovatie ben ik eerst ingegaan op toekomstdenkers, die voorspellen dat de nabije toekomst geheel anders gaat worden dan het heden. “Binnenkort zullen er op school geen boeken meer worden gebruikt… alles wat we weten moeten, kunnen we met behulp van […] leren. Ons schoolstelsel zal er binnen tien jaar volledig anders uit zien” [1]. U herkent ze vanzelf: over tien jaar zijn er geen boeken meer in het onderwijs, gaat er niemand meer naar de bioscoop, hebben we geen dvd’s meer etc. Dergelijke uitspraken over de toekomst (…) zou ik met een korreltje zout nemen. Zij zijn m.i. vooral goed om vast te leggen en om over tien jaar nog eens terug te lezen, vaak met een glimlach.
Serieuze signalen over de nabije toekomst zijn er genoeg. Ik vond er een aantal mooi verwoord in een recent rapport van de National Geospatial Advisory Committee (december 2015). Naast de quote “The Future is Coming, Experts Say” werd de toekomst tijdens een workshop door een deelnemer omschreven als “een tsunami van veranderingen”. Dat leest wat overweldigend, alsof je tegen tsunami’s niets kan ondernemen (alarmsystemen, hogerop gaan wonen, de zee opgaan).
Wat te doen? Mijn pleidooi: signaleer zelf trends en plaats ze in categorieën. Niet om het een of ander, maar die oude definitie van GIS om naar mensen (gedrag), hardware, software, methodes en data te kijken volstaat nog steeds. Probeer bij elke trend in te schatten wat de impact is en wanneer (over drie jaar of over tien jaar) deze trend impact gaat hebben. Experimenteer met die top trends in gezamenlijke projecten, zodat je samen en in kleine stapjes de toekomst kan verkennen.
Data, data, data
Het is lastig om een hype van een trend te onderscheiden en soms helpt het kwalitatief perspectief daarbij [2]. Ik betoog dat er met data iets bijzonders aan de hand is: alle eigenschappen die we traditioneel aan data toekennen zijn aan het omslaan. Over een tipping point zou ik niet willen spreken, alsof er een rij dominostenen omvalt en je niet meer terug kan. Ik zie deze ontwikkeling meer als een opwaartse (data)spiraal op weg naar boven. We kunnen wel terug, maar waarom zouden we?
Als in een soort van was-wordt analyse en nog zonder oorzaak/gevolg en zonder categorieën : data was statisch, wordt veel meer real-time en dynamisch; data was verzameld door experts, wordt veel meer verzameld door amateurs; data werd bewust verzameld, wordt steeds vaker onbewust verzameld; data was gesloten, data wordt open; data heeft structuur, data heeft ‘geen’ structuur (zie big geodata..); data is een subset van de werkelijkheid, data komt zeer dichtbij de werkelijkheid; data wordt gemaakt door software, data wordt gemaakt door data, etc. etc. Data wordt structureel anders.
In 2025 zal de data component veel aanweziger zijn dat dat nu het geval is. En worden onze besluiten en organisaties meer door data gedreven dat ooit. Mijn punt bij het verhaal: sta eens stil bij de rol van data in je organisatie en daarbuiten.
Tips voor de toekomst
Mijn presentatie samengevat: Innovatie werkt het best ‘met z’n allen’, naast elkaar, niet (deels) tegen elkaar. Data is de megatrend. En met elkaar brengen we kaarten en de atlas tot leven. Esri nodigt daartoe expliciet uit middels een levende atlas.
Op verzoek sloot ik af met wat tips, die uitstekend passen in een innovatiesprint (Esri is daar ook wel van): kijk naast data ook eens naar real-time sensoren en de big data die zij creëren; drones en de up-to-data images als resultaat voor uw bedrijfsproces; en als droom voor wat verder weg: uw eigen satelliet. De uitsmijter van de dag kwam overigens van Tensing, die een samenwerking met Daqri aankondigde. Ik voorspel dat we daar meer over gaan horen.
[1] Quote van Thomas Edison, Dramatic mirror van 9 juli 1913, gelezen in Evgeny Morozov’s: To save everything, click here.
[2] een kwantitatief perspectief zou zijn: elke twee jaar verdubbelt de opslag van data.